home
zamki
warownie
galeria
o nas
kontakt
download
admin
Udórz
Dane podstawowe
Historia
Architektura
Dziś
Dojazd
Pozycja GPS
Dane podstawowe

Pierwotnie na miejscu zwanym dziś Zamczyskiem istniała obronna osada, wzniesiona prawdopodobnie przez ludność kultury łużyckiej. W roku 1365 będący właścicielem wsi zakon bożogrobowców przekazał ją w ręce prywatne. Przypuszcza się, że murowany zamek zaczęto budować na przełomie XIV i XV wieku.

Historia

Zza jego fundatora uznaje się ówczesnego dziedzica Udorza Iwo z Obiechowa herbu Wieniawa, sprawującego w latach 1398-1400 urząd wielkorządcy krakowskiego, a później starosty ruskiego (1411-1421). Wyniki współczesnych badań archeologicznych, podczas których nie odnaleziono prawie żadnych śladów osadnictwa i działalności gospodarczej lub obronnej, sugerują iż inwestycja nigdy nie została ukończona a obiekt zamieszkany. Tłumaczy to również niemal całkowity brak historycznych wzmianek na temat warowni. Wiadomo jedynie, że po roku 1581 należący do Mikołaja Długosza obiekt przeszedł w ręce Andrzeja Korycińskiego, a o "śladach ruin zameczku" wspominają opisy parafialne z końca XVIII stulecia.

Architektura

Domniemane przyczyny przerwania prac budowlanych nie zostały wyjaśnione, stwierdzono natomiast, iż przylegające od wschodniej strony umocnienia ziemne zostały najprawdopodobniej wzniesione znacznie wcześniej przez ludność kultury łużyckiej okresu halsztackiego (700-400 r p.n.e.). Kamienny zamek zbudowany został na północnym stoku wzgórza nad niewielką rzeczką Udorką. Założenie obronne miało kształt nieregularnego pięciokąta o wymiarach 30x11x31x19x20 metrów. W jego skład mógł wchodzić jeden duży budynek mieszkalny złożony z przylegających do siebie mniejszych zabudowań.

Dziś

Dziś niewiele zostało z Zaku, a w gruncie nic prawie nie zostalo. Kawałki morów mozna jeszcze oglądać, Resztę niech sprawi wyobraźnia.

Dojazd

Relikty średniowiecznej twierdzy znajdują się na terenie Lasu Kleszczowskiego, około półtora kilometra na południowy zachód od ostatnich zabudowań. Prowadzi tam malownicza droga (świetnie) oznaczona czarnym szlakiem. Dojazd samochodem jest możliwy. Z zamku przetrwały kamienne fundamenty oraz niewielkie fragmenty murów obwodowych. Mimo niewielkiej wartości historycznej samej budowli, warto odwiedzić to miejsce szczególnie ze względu na niesamowity klimat, jaki tam panuje. Wyludniony i górzysty las z gęstym drzewostanem potrafi zbudować nastrój rodem z tamtej epoki. A może to ja po prostu miałem taki dziwny dzień? W każdym razie polecam. Wstęp oczywiście wolny.
Pozycja GPS: E=ok.19°47' N=ok.50°28'